Mesele esir düşmekte değil,

“Bu şenlikte bana düşen sazımı çalmaktı, ve ben de elimden gelenin en iyisini yaptım..." der Tagore

Adnan Yücel bir şiirinde diyor ki: Birgün yolunuz uzaklara düşerse/ Sakın türküsüz çıkmayın yollara!...

Ünlü bir besteci, bir eserini küçük bir topluluk önünde çalmış. Orada bulunanlardan biri, besteciye, bu eseriyle ne anlatmak istediğini sormuş. Besteci, tekrar piyanonun başına geçip, aynı eseri bir daha çalmış ve sonra soruyu soran beyefendiye dönerek "İşte" diye cevap vermiş, "işte bunu anlatmak istemiştim!"

'Hayatta en önemli şey kazançlarınızı kullanmak değildir. Bunu herkes yapar. Asıl önemli olan kayıplarımızdan kazanç sağlamamızdır. Bu zekâ gerektirir; akıllı insanlarla aptal insanlar arasındaki fark budur.'
William Bolith

"Kitaplardan türlü çeşitli devrim alıntıları yaparsın. Bu alıntıları karşı karşıya getirir, yıllarca ve yıllarca tartışırsın.

Sonra bir alıntıda karar kılarsın. Ve sonra döner, kitaplara yine bakarsın.

Ama yaptığın alıntı yoktur.
Kimse söylememiştir.
Sen uydurmuşsundur.

İşte devrimcilik budur."


ancak kısacık ve küçücük mutlulukları olabilir sıradan ve sahici insanların, bunu farketmezler bile ve bunu yalnızca şairler farkedebilir belki.

kısacık ve küçücük mutlulukları, sıradan ve sahici insanların, ancak şiire dökülebilir, şiir olabilir, başka türlü anlatılamaz. kısacık ve küçücük mutlulukları, sıradan ve sahici insanların, ömre bedel olur.

bu bedeli hiçbir sıradışı varsıl ödeyemez; parası pulu yetmez. upuzun ve kocaman ve umutsuz mutlulukları yetmez, zira herşeyleri olan varsılların, umuda ihtiyaçları yoktur. öyleyse herşeyleri vardır varsılların yalnızca umutları yoktur.

oysa hiç bir şeyleri yoktur sıradan ve sahici insanların, ancak kısacık ve küçücük mutlulukları olabilir ve upuzun ve kocaman umutları.

bunu ancak feylezoflar bilir. sakallı marx buna devrim demiştir.

sıradan ve sahici milyonlarca insan, bunu farkettikleri zaman, umutları devinir, devrim olur...


Melih Pekdemir

Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Herşey sende başlar, sende biter...

Yeter ki yürekli ol, Tükenme, tüketme, tükettirme
içindeki yaşama sevgisini...

Hep hatırla: " Çaresizseniz, Çare SIZSINIZ...."

"Her kim gün boyunca bir arı kadar aktif, bir boğa kadar güçlü, bir at kadar çalışkan olduğu halde, akşam olunca, bir köpek kadar bitkin ise bir veterinere görünmelidir.

Çünkü, bir eşek olması, kuvvetle muhtemeldir!"

Daha yavruyken, kalın bir zincirle hayvanın bacağı bir direğe bağlanıyor. Önceleri hayvan kaçmaya çalışıyor ama ne kadar uğraşırsa uğraşsın ne zinciri koparabiliyor ne de direği yerinden oynatabiliyor.
Fil yavrusu ayağında zincirle büyüyor ve kaçamayacağını kabulleniyor. Özgürlük kavramını yitiriyor.
İşte bu noktada ayağındaki zincir çözülüyor ve yerine konulan ince bir halatla birkaç santimetre boyunda tahtadan bir çubuğa bağlanıyor. Fil, bu koşullarda kolaylıkla kaçabilecek olmasına rağmen olduğu yerde kalıyor. Çünkü hâlâ var olduğunu sandığı zincirini asla kıramayacağına inanıyor.

Çoğumuzun yaşamı da çocukluğumuzda koşullandığımız düşünce, duygu ve inanç kalıplarının esaretinde sürüyor. Olağanüstü yetenekleriniz, olağanüstü gücünüz var ve kullanılmayı bekliyor. Eğer yapabileceklerinizin hepsini yapmış olduğunuzu görebilseydiniz çok şaşırırdınız.