Mesele esir düşmekte değil,

Ancak kısacık ve küçücük mutlulukları olabilir sıradan ve sahici insanların. Bunu farketmezler bile ve bunu yalnızca şairler farkedebilir belki.
Kısacık ve küçücük mutlulukarı, sıradan ve sahici insanların, ancak şiire dökülebilir, şiir olabilir, başka türlü anlatılamaz.

Kısacık ve küçücük mutlulukları sıradan ve sahici insanların, ömre bedel olur. Bu bedeli hiçbir sıradışı varsıl ödeyemez; parası pulu yetmez.
Upuzun ve kocaman ve umutsuz mutlulukları yetmez. Zira herşeyleri olan varsılların, umuda ihtiyaçları yoktur.

Öyleyse herşeyleri vardır varsılların yalnızca umutları yoktur. Oysa hiç bir şeyleri yoktur sıradan ve sahici insanların.

Ancak kısacık ve kçücük mutlulukları olabilir ve upuzun kocaman umutları. Bunu ancak feylezoflar bilir. Sakallı marx buna devrim demiştir.
Sıradan ve sahici milyonlarca insan, bunu fakettikleri zaman, umutları devinir devrim olur...

Melih PEKDEMİR (meger adli kitap´dan)

Birgün New-yorkta bir grup iş arkadaşı yemek molasında dışarıya çıkarlar. Gruptan biri Kızılderili dir. Yolda yürürken insan kalabalığı, siren sesleri, yolda çalışma yapan işçilerin araçlarının çıkardığı gürültü, araçların korna sesleri arasında ilerlerken Kızılderili kulağına cırcır böceği sesinin geldiğini söyler ve aranmaya başlar.

Arkadaşları bu kadar gürültünün arasında bu sesi duyamayacağını, kendisinin öyle zannettiğini söyleyip yollarına devam ederler. Aralarından bir tanesi inanmasa da onunla birlikte aramaya devam eder. Kızılderili caddenin karşısına doğru yürür, arkadaşıda arkasından takip eder. Binaların arasında birkaç tutam yeşilliğin arasında gerçekten bir cır cır böceği bulurlar. Arkadaşı Kızılderili ye "senin insanüstü güçlerin var. Bu sesi nasıl duydun" diye sorar.

Kızılderili ise; bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını söyleyerek, arkadaşına kendisini izlemesini söyler. Kaldırıma geçerler ve kızılderili cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlayarak atar. Birçok insan bozuk para sesinin ceplerinden düşen bir para mı diye, sesin geldiği yöne doğru bakar.

Kızılderili arkadaşına dönerek, "Gördün mü önemli olan nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğine bağlıdır. Herşeyi ona göre duyar, görür ve hissedersin" der...

Adam müftüye gitmiş, "Yahu, hakikatten biz cennete gidince huri alacak mıyız?" demiş. Müftü, "Namazını kılar, orucunu tutar, zekatını verirsen 4 huriyi alacaksın tabii" demiş. Adamın derdi başka, "Peki benim hanım cennete gidince ne olacak?" demiş. Müftü de demiş ki, "Ona da 4 Nuri düşer."

"Nasıl yani" demiş bizimki, "Hanımla aynı haklara mı sahibiz?", "Elbette", demiş müftü. "Karın da namazını kılar, orucunu tutar, zekatını verirse, cennete gider ve 4 Nurisine kavuşur."

Adam kös kös evine gitmiş, bakmış karısı namaz kılıyor, tekmeyi basmış, "Orospu mu olacan sen lan" demiş.

Güney Afrikalı, Nobel ödüllü rahip Desmond Tutu'nun şu sözleri ünlüdür:

"Misyonerler Güney Afrika'ya geldiklerinde toprak bizde, İncil onlardaydı. Sonra bize 'Gözlerimizi kapatalım, dua edelim' dediler.

Gözlerimizi açtığımızda gördük ki İncil bizde, toprak onlardaydı."

Yeni gelen semerci işin acemisiymiş.
Yaptığı kötü semerler yüzünden bütün eşeklerin sırtı yara olmuş.
Eşekler başlamış semercinin ölmesi için dua etmeye..
Sonunda dualar kabul olmuş. Semerci ölmüş.

Ne var ki yerine gelen daha da acemiymiş. Eşekler yeniden duaya başlarken biri demiş ki:

Yahu arkadaşlar anlaşıldı ki semercinin iyisi gelmeyecek... Semerci ölsün diye dua etmenin anlamı yok..."

-"Peki ne yapalım?"

-"Allah'a bizi eşeklikten kurtarması için dua edelim."

"Ölebilir yüzünü bile görmediği insanlar için / hem de hiç kimse onu buna zorlamamışken / hem de en güzel, en gerçek şeyin / yaşamak olduğunu bildiği halde..."

Hasreti hesaba katmayan yolcunun pusulası, hep geldiği yolu gösterir.