Mesele esir düşmekte değil,

Bütün duygu ve düsüncelerimi dile getirebilseydim, size sunlari söylemek
isterdim:
Sürekli bir büyüme ve degisme içindeyim. Sizin çocugunuz olsam da, sizden
ayri bir kisilik gelistiriyorum.
Beni tanimaya ve anlamaya çalisin.
Deneme ile ögrenirim. Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda,
arkadaslikta ve ugrasilarimda özgürlük taniyin.

Beni her zaman her yerde koruyup horlamayin. Davranislarimin sonuçlarini
kendim görürsem, daha iyi ögrenirim.
Birakin, kendi isimi, kendim göreyim. Büyüdügümü baska nasil anlarim yoksa.
Büyümeyi çok istiyorsam da, ara sira yasimdan küçük davranmaktan kendimi
alamiyorum. Bunu önemsemeyin, ama beni simartmayin da.

Hep çocuk kalmak isterim sonra. Her istedigimi elde edemeyecegimi biliyorum.
Ancak siz verdikçe, almadan edemiyorum.
Bana yerli, yersiz söz de vermeyin. Sözünüzü tutmayinca, sizlere güvenim
azaliyor. Bana kesin ve kararli davranmaktan çekinmeyin. Yoldan saptigimi
görünce beni sinirlayin. Koydugunuz kurallar ve yasaklarin hepsini
begendigimi söyleyemem.

Ancak, hiç kisitlamayinca, ne yapacagimi sasiriyorum. Tutarsiz
davrandiginizi görünce, hem bocaliyor, hem de bundan yararlanmadan
yapamiyorum. Ögütlerinizden çok, davranislarinizdan etkilendigimi unutmayin.
Beni egitirken ara sira yanlislar yapabilirsiniz. Bunlari çabuk unuturum.
Ancak birbirinize saygi ve sevginizin azaldigini görmek beni yaralar ve
sürekli tedirgin eder. Çok konusup, çok bagirmayin. Yüksek sesle
söylenenleri ben pek duymam. Yumusak ve kesin sözler bende daha iyi bir iz
birakir. "Ben senin yasindayken" diye baslayan söylevleri hep kulak ardina
atarim. Küçük yanilgilarimi büyük suçmus gibi basima kakmayin. Bana yanilma
payi birakin. Beni yaramazliklarim için kötü çocukmusum gibi yargilamayin.
Yanlis davranisim üzerinde durup düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin.
Suçumu asmadigi sürece, cezama katlanabilirim. Beni dinleyin. Ögrenmeye en
yakin oldugum anlar, soru sordugum anlardir. Açiklamalariniz kisa ve özlü
olsun. Beni yeteneklerimin üstünde islere zorlamayin.

Ama basarabilecegim isleri yapmami bekleyin. Bana güvendiginizi belli edin.
Beni destekleyin, hiç degilse, çabami övün.

Beni baskalari ile karsilastirmayin. Umutsuzluga kapilirim. Benden yasimin
üstünde olgunluk beklemeyin. Bütün kurallari birden ögretmeye kalkmayin.
Bana süre taniyin. Yüzde yüz dürüst davranmadigimi gördügünüzde ürkmeyin.
Beni köseye sikistirmayin. Yalana siginmak zorunda kalirim. Sizi çok
bunaltsam da, sogukkanliliginizi yitirmeyin. Kizginliginizi hakli
görebilirim, ama beni asagilamayin. Hele baskalarinin yaninda onurumu
kirmayin. Unutmayin ki, bende sizi baskalarinin önünde güç durumda
birakabilirim. Bana haksizlik ettiginizi anlayinca, açiklamaktan çekinmeyin.
Özür dileyisiniz, size olan sevgimi azaltmaz, tersine, beni size daha çok
yaklastirir.

Aslinda ben sizleri oldugunuzdan daha iyi görüyorum. Bana kendinizi yanilmaz
ve erisilmez göstermeye çabalamayin. Yanildiginizi görünce üzüntüm büyük
olur. Bana verdikleriniz yaninda benden istetediklerinizin zor olmadigini da
biliyorum. Yukarida siraladigim istekler size çok geldiyse, bir çogundan
vazgeçebilirim, yeter ki beni ben olarak seveceginize olan inancim
sarsilmasin. Benden "Örnek çocuk" olmami istemezseniz, ben de sizden
kusursuz anne-baba olmanizi beklemem, severek ve anlayisli olmaniz bana
yeter. Sizin çocugunuz olarak dogmak elimde degildi. Ama seçme
hakkim olsaydi, sizden baska kimsenin çocugu olmak istemezdim.

Sizi seviyorum.
Çocugunuz.

Nasıl geçtin de boz bulanık sellerden?
Haberim mi aldın esen yellerden?
Yadigar mı da geldin bizim ellerden?
Gül-ü reyhan gibi koktun birader
Gül-ü reyhan misali koktun birader

Gün ışır ışımaz, alın yazımız parlar,
Ne alın yazısı, el yazısı be!
Sökemeyiz ki biz, ilkokul aydınlığı bile gösterilmeyenler
Biz, pis yöneticilerin mutsuz kişileri,
Süpürürüz yaban ellerin sokaklarını; pis el, pis yürek!

Sığmazken atalarımız güne,yarına,
Düşmüşüm ben, düşmüşüm ben el kapılarına

Daha üçyüz yıl önce, omuzlarımızda gök yarısı bayraklar
Eğilirdi bu ülkenin burçları uygarlığımıza,
Şimdi ta Bünyan'daki üç çocuk, ağızları açlıkla büyümüş
Şimdi ta Ereğli'deki dört çocuk, gözleri açlıkla iri iri
Alır karanlıklar ardından göderdiğim kara lokmasını

Sığmazken atalarımız güne,yarına,
Düşmüşüm vay, düşmüşüm ben el kapılarına

Ne duruyoruz be kardeş, aylık bin yeşil mark
Varalım dağılalım kartal Anadolu'dan yeryüzüne
Beyler altın uykularından uyanmak üzere, haydi
yollarını temizliyelim
Al güneşten bile utanmadan; pis el, pis yürek

Sığmazken atalarımız güne, yarına,
Düşmüşüm vay, düşmüşüm ben el kapılarına

Söz:Fazıl Hüsnü Dağlarca

yine Eyüpoğlu ve şiirinden geçiyor;

"En azından üç dil bileceksin/ En az üç dilde düşünüp rüya göreceksin/ En azından üç dil/ Birisi ana dilin, elin ayağın gibi senin/ Ana sütü gibi tatlı, ana sütü gibi bedava/ Ninniler, masallar da caba/ Ötekiler yedi kat yabancı/ Her kelime aslanın ağzında/ Her kelimeyi dişinle tırnağınla/ Kök sökercesine söküp çıkartacaksın/ Her kelimede bir tuğla boyu yükselecek/ Her kelimede bir kat daha artacaksın/
En azından üç dil bileceksin/ En azından üç dilde/ Canımın içi demesini/ Canım ağzıma geldi demesini/ Kırmızı gülün alı var demesini/ Nerden ince ise oradan kopsun demesinı/ Keçiyi yardan uçuran bir tutam ottur demesini/ İnsanın insanı sömürmesi, rezilliğin dik alasıdır demesini/ Ne demesi be.../ Gümbür gümbür gümbürdemesini becereceksin..."