Pat iyidir
12/05/07
Cumhurbaşkanı seçimi beklendiği gibi bir uzlaşmayla sonuçlanmadı ama iki egemen sınıf kutbu arasındaki mücedelede şimdi bir "pat" (berabere) durumu söz konusu.
Bugünkü koşullarda ancak taraflardan birinin kazanmasıyla sonuçlanabilecek olan bu kriz'in devam etmesi anlamına gelen bu "pat" durumu sanılanın aksine o kadar kötü bir şey değildir.
Bu tür "nisbi denge" durumları, bir tarafın kesin hâkimiyetiyle sonuçlandığı durumlara oranla, görece daha demokratik, daha özgür bir ortama yol açabiliyor. Şu anda krizin demokrasi cephesini oluşturduğu varsayılan AKP bu görüntüsünü bile karşıtlarının kendi üzerinde kurduğu baskıya borçludur. Onların kesin hâkimiyet kurabildikleri anda neler yapabileceklerini, (İran gibi) başka ülkelere gitmeye de gerek yok, Sivas'tan Malatya'ya kendi ülkemizin yakın tarihindeki marifetlerinden çıkarabilirsiniz. 1 Mayıs 07 en taze örnektir. Ötekilerin ne yapabileceklerini ise, 12 Mart'ta, 12 Eylül'de yaşadıklarımızdan biliyoruz. O nedenle, bizim berabere kalmalarınıtercih etmemiz normal sayılmalıdır. ***
Şimdi bu söylediklerimizden kalkılarak bizi darbecileri desteklemekle, muhtıraya karşı çıkarak demokrasiyi savunmamakla suçlayanlar olabilir. Darbeye, muhtıraya karşı çıkarken, "Şeriat'a da" diyerek dengecilik yapmamak gerekir deniyor. Ben de doğrusu sol AKP yandaşlarının serzenişleri bir yana, ilkesellik adına soldan da savunulan bu mantığı anlamakta zorlanıyorum. Çünkü aslında bu şimdi eşit, özgür ve demokratik bir Türkiye için üçüncü cepheye çağrıdan başka bir şey değildir.
Bugün gerçekten ortada 12 Eylül gibi, 12 Mart gibi bir darbe ortamı söz konusu olmuş olsa, söylendiği gibi, AKP'yi, şeriatı şunu bunu bir yana bırakarak darbeye karşı şimdiki gibi sınırlı da olsa demokrasi için mücadele etmek en önemli iş haline gelebilirdi. Ama, daha önce de birkaç kez "darbe de yok şeriat da" diyerek yazdığım gibi, bugün koşullar böyle bir faşist darbe için uygun olmadığı gibi, sözcüğün ifade ettiği anlamda bir şeriat tehlikesi de söz konusu değildir.
Evet, bayrağı kapıp koşmanın saçmalığı ortada ama, Cumhuriyet Mitingleri'ndeki "görülmemiş" diye tanımlanan kalabalıkları, kur-gulayıcılarının niyeti ne olursa olsun, faşizmin kitle tabanı olarak görmek de bir o kadar yanlıştır.
Zaten bakın şimdi maç uzatmaya gitti ve sandığa havale edildi. Şimdi ne yapacağız? Darbecilere karşı çıkmak için AKP'nin bu sefer kahir ekseriyetle kazanması için uğraşamaya-cağımıza, ya da "şeriat tehlikesinden kurtulmak için" daha şimdiden "küreselleşmenin zamanımızın inkâr edilmesi mümkün olmayan bir gerçekliği olduğunu" tesbit ederek piyasa ekonomisine uyacaklarını ve AB sürecinin devam edeceğini ilan eden Baykal'ın CHP'sinin kazanmasına çalışamayacağımıza göre, ne yapacağız?
Bu yüzden hiçbirinin kazanamadığı bu "pat" hali iyidir diyorum. Hiç değilse şimdilik.
Egemen sınıf güçleri arasındaki hâkimiyet krizleri, taşıdıkları risklerin yanı sıra, muhalefet güçleri için kendilerini daha net çizgilerle tanımlayarak geliştirebilmeleri için önemli imkânlar da barındırır. Bugün yaşanan kamplaşmanın da olumsuz etkilerinin yanı sıra bir üçüncü cephenin gelitirilmesi için sunduğu olanaklarda vardır.
Ancak bu "olanaklardan faydalanma" konusu, şu fındık reklamında söylendiği gibidir:
O da, doğal olarak, ancak "yerseniz" iyi gelirmiş!
Cumhurbaşkanı seçimi beklendiği gibi bir uzlaşmayla sonuçlanmadı ama iki egemen sınıf kutbu arasındaki mücedelede şimdi bir "pat" (berabere) durumu söz konusu.
Bugünkü koşullarda ancak taraflardan birinin kazanmasıyla sonuçlanabilecek olan bu kriz'in devam etmesi anlamına gelen bu "pat" durumu sanılanın aksine o kadar kötü bir şey değildir.
Bu tür "nisbi denge" durumları, bir tarafın kesin hâkimiyetiyle sonuçlandığı durumlara oranla, görece daha demokratik, daha özgür bir ortama yol açabiliyor. Şu anda krizin demokrasi cephesini oluşturduğu varsayılan AKP bu görüntüsünü bile karşıtlarının kendi üzerinde kurduğu baskıya borçludur. Onların kesin hâkimiyet kurabildikleri anda neler yapabileceklerini, (İran gibi) başka ülkelere gitmeye de gerek yok, Sivas'tan Malatya'ya kendi ülkemizin yakın tarihindeki marifetlerinden çıkarabilirsiniz. 1 Mayıs 07 en taze örnektir. Ötekilerin ne yapabileceklerini ise, 12 Mart'ta, 12 Eylül'de yaşadıklarımızdan biliyoruz. O nedenle, bizim berabere kalmalarınıtercih etmemiz normal sayılmalıdır. ***
Şimdi bu söylediklerimizden kalkılarak bizi darbecileri desteklemekle, muhtıraya karşı çıkarak demokrasiyi savunmamakla suçlayanlar olabilir. Darbeye, muhtıraya karşı çıkarken, "Şeriat'a da" diyerek dengecilik yapmamak gerekir deniyor. Ben de doğrusu sol AKP yandaşlarının serzenişleri bir yana, ilkesellik adına soldan da savunulan bu mantığı anlamakta zorlanıyorum. Çünkü aslında bu şimdi eşit, özgür ve demokratik bir Türkiye için üçüncü cepheye çağrıdan başka bir şey değildir.
Bugün gerçekten ortada 12 Eylül gibi, 12 Mart gibi bir darbe ortamı söz konusu olmuş olsa, söylendiği gibi, AKP'yi, şeriatı şunu bunu bir yana bırakarak darbeye karşı şimdiki gibi sınırlı da olsa demokrasi için mücadele etmek en önemli iş haline gelebilirdi. Ama, daha önce de birkaç kez "darbe de yok şeriat da" diyerek yazdığım gibi, bugün koşullar böyle bir faşist darbe için uygun olmadığı gibi, sözcüğün ifade ettiği anlamda bir şeriat tehlikesi de söz konusu değildir.
Evet, bayrağı kapıp koşmanın saçmalığı ortada ama, Cumhuriyet Mitingleri'ndeki "görülmemiş" diye tanımlanan kalabalıkları, kur-gulayıcılarının niyeti ne olursa olsun, faşizmin kitle tabanı olarak görmek de bir o kadar yanlıştır.
Zaten bakın şimdi maç uzatmaya gitti ve sandığa havale edildi. Şimdi ne yapacağız? Darbecilere karşı çıkmak için AKP'nin bu sefer kahir ekseriyetle kazanması için uğraşamaya-cağımıza, ya da "şeriat tehlikesinden kurtulmak için" daha şimdiden "küreselleşmenin zamanımızın inkâr edilmesi mümkün olmayan bir gerçekliği olduğunu" tesbit ederek piyasa ekonomisine uyacaklarını ve AB sürecinin devam edeceğini ilan eden Baykal'ın CHP'sinin kazanmasına çalışamayacağımıza göre, ne yapacağız?
Bu yüzden hiçbirinin kazanamadığı bu "pat" hali iyidir diyorum. Hiç değilse şimdilik.
Egemen sınıf güçleri arasındaki hâkimiyet krizleri, taşıdıkları risklerin yanı sıra, muhalefet güçleri için kendilerini daha net çizgilerle tanımlayarak geliştirebilmeleri için önemli imkânlar da barındırır. Bugün yaşanan kamplaşmanın da olumsuz etkilerinin yanı sıra bir üçüncü cephenin gelitirilmesi için sunduğu olanaklarda vardır.
Ancak bu "olanaklardan faydalanma" konusu, şu fındık reklamında söylendiği gibidir:
O da, doğal olarak, ancak "yerseniz" iyi gelirmiş!
arasorbul - 13. Mai, 11:28
aber das Bild mit den Kinder ist sehr süss
salam